Άλαλα λαλώ λελογισμένης λήθης λόγια

Άλαλα λαλώ λελογισμένης λήθης λόγια
αλόγιστης λύσης λατρεία λάθη λύνω
δίκοπος υπόδικος κωδικής απόρροιας έρμαιο
απορίας απαξιών απρεπών αξιών αστάθεια
εκμαυλισμός ευθυτενής επιπλέουσας ενοχής

Προσδοκία έλκυσης ομόκεντρων κυματισμών
χαρακτηρίζει σκέψη πυρετικής χροιάς ενώ
βουλιμική τάση επαναδιορισμού ορίων
αδυνατεί να διυλιστεί καρατομώντας
κάθε αίσθηση σύνδεσης σε μοτίβο αποσύνθεσης

Δαιδαλώδης αιτιοδρομίες αναποτελεσματικής συνεπαγωγής
με εκθέτη πολλαπλάσιο ανάγουν έκθετη λύση κενού-
έκφραση διττής ποιότητας παλινδρομεί αιωρούμενη πορεία
σκιαγραφώντας ενδεχόμενη πραγματικότητα δυνητικής πλεύσης-
αντιπαρέρχεται εμβόλιμη ουσία εκχύλισμα καρπού
σκέψης κομμένου από παρορμητικά χέρια εκ προθέσεως
άσπιλης αμόλυντης πεφωτισμένης

…ελεγχόμενης;

Από ποιον, πως, γιατί…

Τι είναι αυτό που ακούς αλλά δεν ειπώθηκε….εσύ ξέρεις.

…όσο για μένα,

προσδοκώ αυτόφωρη έλευση αυτόφωτων λειτουργών
συνοδοιπόρων αναζήτηση άνευ αγγελίας διαμέσου επιθυμίας…

09/02/09

Φωτός πρελούδιο

Διάχυτης ενατένισης έλευση
καταυγάζει φεγγαρόλουστη περίλαμπρη
ενόραση εκστατικής Νύμφης
εν κισσό περιπλεκόμενη
πυρόφλεκτου φιλιού ενδεδυμένη
εν χορό παλλόμενη μνήμη

-λάβρυς πνοής
ολονυκτίς ψιθυρισμός
φωτός ιστός
υφαίνεται ταυτόχρονο χωροχρονικό
λαβυρινθικής ανθομορφής
ως τετραφάρμακος
διθυραμβικής ανάμνηση σύνθεση-

Σάρκας ένδον κοίλωμα σαρκάζει
περιφορά επιτάφιου φόβου φθορά
κεραυνώνει πνευματώδης έξαρση
κύματος μανίας αφρός διαχέεται
στεριώνοντας σπειροειδή ανάταση
αναγέννησης επισυνάπτεται αρμονικά
ιδιαιτερότητας κυκνόχαρις ροή

28/01/09

Περί προσδοκιών

Ολόλευκη ολολυγή εκ στέρνου
έκφραση στερνή χορδίζει νεύρου
ταλάντωση ασημόχαρης χροιάς ευχή-
μανίας δίνη πυρόφλεκτη μεμιάς
τυλίγει ρίζες ουράνια σμιλευμένες-
δονεί την μνήμη της ανά συνθήκη
ηθικής λύσης της παλιγγενεσίας

[τρικλίζει οπτική επικάλυψη απροκάλυπτης διάθεσης
χειρισμού του μη εφικτού δια μεσολάβησης δυστοπικής δυσθυμίας]

Εκπορευόμενη ενέργεια ιδεών περιπλέκεται
σφαίρας προκατειλημμένη φυσική επιλογή
κατρακυλάει μαζεύοντας ψήγματα λογισμού
διαμορφούμενη αέναα μη άρτια-
ερείπια τα παλάτια σκίστηκαν τα ξάρτια-
καλλιεργώντας ιστού ολόγραμμα
σε εικονικές ασκήσεις που θα ζήσεις

[απερίσκεπτα σπέρνεις ποικιλίες αλλότριες
προς τα χρηστά ήθη ουράνια ζιζάνια μακάρια λικνίζονται]

Αμοιβαία εξάρτηση προξενεί παραισθησιακού τύπου
αλήθεια σε καλούπι αναγκαιότητας-
συνεπαγόμενες κακοφορμίες ανάγονται σε διπολική
αλυσίδα που οι κρίκοι καταρρέουν δομής δέσμιοι-
ταυτολογώντας ταυτοποίηση αντιδιαστολής

Προσδοκώ ανάταση λοιπών…

06/02/09

Περιήγηση

Ακραιφνής συριγμός τριβελίζει συθέμελα
εκκολαπτόμενα δαιμονιώδη φαινόμενα
ακρισίας δέσμια αδυνατούν να εκπέμψουν
παλμούς συγκέντρωσης αλλήλων
σκόρπια κείτονται άλαλα ακίνητα ξάγρυπνα…

[φαντασιακού περιεχομένου μεσσιανικές προσδοκίες
τέμνονται σε εύπεπτες φέτες, βολικό το μέγεθος της
μπουκιάς που περιμένει αδηφάγο στόμα]

Εκπορευόμενες σημασίες αμφιβόλου προέλευσης
συνωστίζονται καθώς πασχίζουν να προλάβουν
πρωτοκαθεδρία έκφρασης αγνώστου επίπτωσης
ηθική η έκπτωση της πορείας ασύστολα κορτάρει
με την ξετσίπωτη γλώσσα που αδιαφορεί επιδεικτικά…

[τραντάζεται το νόημα ξεγυμνωμένο από αιτίες
στόχους και λόγους συγκάλυψης, ξεκάρφωτα
σύμβολα εμπλέκονται παίζοντας κρυφτούλι]

κι εσύ…

Αρτιμελώς επιλυμένα ξεχύνεσαι σε στάσεις
που η μάζα αδυνατεί να συλλάβει-
η περιθωριοποίηση καραδοκεί σε κάθε σου βήμα-
αποσκοπώντας σε αδιευκρίνιστες ερμηνείες
τις οποίες στολίζεις κατά βούληση-
αλλότριες οι κριτικές προσεγγίσεις
δεν φτάνουν ποτέ στ’ αυτιά σου-
εφευρίσκοντας εκ νέου την δημιουργικότητα σου…

Υπερβατική ζαλάδα διακατέχει αέρινα βήματα…

Αναρωτιέσαι ασκόπως…
αν κάποιο βήμα σου άφησε ανεξίτηλο σημάδι.

22/01/09

Φαινόμενο έκφανσης

Εκπλήρωση απρόσκλητη αναιρεί ευχής ονείρωξη
καθώς βυθίζεσαι προδιατεθειμένος εμβάπτισης-
εκ βαθέων μελαγχολία εκπορευόμενη πρόσφορης
εναλλακτικής πραγματικότητας, σενάρια ανθίζουν-
τυλιγμένος ασύμμετρο σάβανο απομεινάρι περασμένων
τελετών αδυνατεί να σκεπάσει τα πόδια σου…

Τριβελίζει νευροδιαβιβαστές η εισβολή υπερβολικών
ερεθισμάτων κρίσιμη η μάζα σε καθιστά επιρρεπή
σε ανάληψη ευθύνης καθώς σχηματίζετε ανάμεσα-
πέταλα κομμένα παραβολική τροχιά σπειροειδής
εναποθέτει πορείες στο χώμα που θα πατήσεις-
σε πόδια καρφωμένα από δέος απόστασης…

Επιχειρείς αναδόμηση αρχέγονης εστίας
ασύστολα διατυμπανίζεις εσωτερικώς
έλευση μετααποενοχοποιημένης αυγής

Παρ’ όλα αυτά εντός εκτός και επί κλαυτά
ποτίζεις όνειρα καυτά κυνηγώντας
συνοχή στην ανοχή που επικίνδυνα σιωπά

Αέναη απαίτηση σύγκλισης στην αποκλίνουσα διάθεση
φυγής εναρμόνιση διαρρηγνύει συνεκτικότητας ροή
από μανίας έλευση σ’ ένα ιδιωματικό πρωί

Συναισθηματική παρόρμηση του συγγενούς φυλάττοντες
μετράς διαισθητικά ανοδικούς αστέρες διάττοντες-
εν εγρήγορση εκατέρωθεν οι πράττοντες
εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους-
τραβώντας χαρακιές σε αμμουδιά παρθένα
μορφοποιώντας τάξη συμβολικής αταξίας…

Αίσθηση παραίσθησης αναδιοργάνωση εκφέρει
λόγο παράλογης χροιάς εν μέσω άλογης λαλιάς…

Τελειώνει…αγγίζοντας…μονοπάτι συντροφικής διάστασης…

13/01/09

Sloe essence

Nascent odor defines form in illusionary
script unknown to the origins of fate
slept in thorns awake in dawn
diligent hope of beam slope
encircling motives in plot

[damaged brain insane lane derived in vain
lame shame comes out in silent train no fame
tame seems the line in name
oh what a game]

Brisk came the thought of none
hidden enemies undone
to us they do what we abide
implicative morality aside
employing terms dress up in tide

Logos in centre merry round
dizzy shots of dreams to come
in promise of idea liberation
but alas! It caused hibernation

[exterior interior inferior to prior presence period
erased furious attempt of transcendental descent
words laid upon commitment shed
pledge the love instead]

Endangered supplement can mend
tray recline beacon fled along the dead
that show ahead of space carved curved
face expression in passion bend

...the agents defined in legal threat
perplexity unleashed by flavor fleck…

06/02/09

Crowded vanishing act

Oh your mind dimple was so simple…
Anew wind came that blew away the shame
drilled from old beliefs while all around
standing in awe were relived from this crime scene…

Descending farewells in flocks ridden delight
angel driven bright night sent the fight
without remorse, not even close,
while blossoms non existed was unseen
sleeping was the beast but not the beauty…

Alas! Love and Light gone
hidden in sacred form
in a memory smile file
burning alive inside the fleshy well
oh well…

Random upon the way a simple nest
alabastron buried deep in earth’s breast
holding the divine liquid in rest

None was left to see the sun…all alone you came undone.

Took your wings élan fled in grace
then you defined mutual exclusive space

Sigh sigh beautiful sire…
[said the breeze]
Cause your damsel is in time lost…
[said the wave]
While you are wrong in boast
[said the sun]

But the seagull came swift as he stopped upon the dolphin’s back
while both were captured still in unison whispered deep…

Blow away yourself then maybe you will be heard!

…and there was none around no more

22/01/09

Dinner for two

Upon a fuse of trivial abuse came the use
of single derived juice the sip was loose
the flank that sank later produced lack
diminished knack sack in deranged bulk

Do not fear the proximity of absence, oh dear serenity comes near

Fierce the notion of emptiness sings lullabies
of old lore trying to cast a spell in shallow flying
and the wings trembled from anticipation
as a revelation was half naked laughing

juniper on flames
grazing blades
plain coy
no decoy
division shed
no thread nothing said

Dumbfounded you witness the decay
but the splash of hope came undone
beyond the mirror left broken
to reflect a lazy sun as token

Tick Tack memory attack in nip notion tank
Triple nipple suck brought you ivy cap

Don’t bother to split one piece of salmon in two
I‘ll bring another piece to last

What a blast…

21/01/09

Recipe proposal

Smeared tears running from the looters
came out of the fake forest in tatters
oblivion ridden broken ladders
could not bear witness since sweetness
was unhinged in sour liquid rain
while the dark masquerade is on hold

no sense of loss upon the twisted moss in your mind sauce

swirling was the forbidden dance
blood upon the alter dried
washed away under endless rain
while the sacrifice bereft of pain
thus the gain was in vain

[…what a shame…]

Do come and join the light beam
around a glimpse there is the key
to unlock the memory orphans
and let them fly into the celestial glow

Bright so bright thus you gain insight

Count the breaths in reverse order to enter the disorder and face the border

29/01/09

Humble mumble

Alchemic apparatus in aerie locus status
excretes linear order relativity in frenzied fertility
sacred female squirming unkempt phallic
dreams of grim planetary folly notions
encircles rapidly nightmare scrambles
in mewling deranged glee of rumbles

Knobby belt around a neck rest in speck of placid deck

Lazy oyster claps pulsate the celestial cradle
causing fragments of reality in regret of normality
drifts of petals cut from jabber ladder rental
uncovers bemoaning lakes in concentric flakes
while infinities locked are blushing shocked
driving butterflies insane of moral lame

Faint came the lamp in ravage amplified by mortal delight numb

Nonsensical castrated doves made by systemic trolls
spreading black feather rings in cunning springs
soaked orchids ivy surrounded crowned in privy
quests mingled in dolly wrinkle thus came the tinkle
from the long hanged bells dressed in bright spells
in dire hope of pure shaped harvest nil sure allure

Falter regret was left to burn in alter solitude bend ardent learn firm

Rugged ripple clanks vibrate in empty vessel
overheard by few transcendent fools hiding
of the prying eye which ponders liberation
set to present elevation dictation flop
lurking shadow pierced by multiple rays chop
deconstructed desolation in transmutation bliss

Exaltation wails absorbed in puffy veracity block the vile tile lot

16/01/09

Οι Εξόριστοι

Καμιά σκέψη σου δεν κατοικεί στο μέλλον πια
διωγμένες από το επερχόμενο κείτονται
εκτροχιασμένες από την γραμμική νόηση
του χτες σήμερα αύριο στριμώχνονται
στην ουρά για το συσσίτιο το επιούσιο
ενώ επιβίωσης πλοκή διακατέχει το
σύνολο εγκεφαλικής δραστηριότητας
το οποίο εγκλωβισμένο στο σήμερα
σκυμμένο στα πόδια μετράει στιγμές
λιτές και άνοστες γαρνιρισμένες
από φανταχτερό κενό καθώς
ξυπόλητος ενδεδυμένος κουρέλια
τραβάς στοιχισμένος ασφυκτικά
κινούμενος αργά το δρόμο της
προσφυγιάς όχι από επιλογή
αλλά κατ’ ανάγκη πρόσφυγας
από το αίθριο αύριο στο σκιερό
σήμερα δεσμώτης φοβικού συνδρόμου
αγνοείς τον μπροστάρη στην ουρά…

Ενδόμυχα φοβάσαι να σηκώσεις το κεφάλι
τρέμεις στην ιδέα του να μην
αντικρίσεις καμιά πλάτη μπρος σου.


12/03/08