Απορίας άξιο

Σκιερό σκίσιμο σκοτεινιάζει σαλεύοντας
αλλοπρόσαλλο προσωπείο πλουμιστά
στολισμένο περίτεχνα δουλεμένο
εκχύλισμα από μυστηριακές νύχτες απαγορευμένες
αποστειρωμένες από θνητών εκφυλισμού χνώτα

…μορφοποιείς φαντασιώσεις σε αλλεπάλληλα παιχνίδια υλοποίησης
καθώς
πορεύεσαι ακάθεκτος
η σκιά σου φιδογυρίζει,
χάνεται στον ορίζοντα το πλήθος των ενσαρκώσεων
πολύχρωμα δονούμενο ξετυλίγεται
τρεμοπαίζει η εφήμερη υπόσταση
ενώ
το μονοπάτι ανηφορίζει κακοτράχαλο
νιώθεις μυτερό χαλίκι στις πατούσες
που βυθίζονταν σε παχουλά χαλιά πολυτελείας…

Γυμνή σάρκα αλειμμένη μύρο
γυαλίζει στο φως της πυράς
καθώς συνθλίβονται ασφοδέλου άνθη
χαράζοντας ευωδιαστές γραμμές
λαχταριστής στιλπνότητας

Ερεθισμένοι πιστοί εκστασιάζονται
από θρύλους επιφοίτησης
λυτρωτική αποκαθήλωση αναδεύει
παραληρηματική παράλυση απόρροια
ενδελεχούς ανάλυσης αποστασιοποιημένης
ψηλάφησης σε ουλές μη αναστρέψιμες
καθολικά εστεμμένες από
ταπεινότητας πετράδια
ξεριζωμένα από σπλάχνα
σπηλιάς μοναχικής υγρής και σκοτεινής
πορεία σε αρχέγονη μήτρα μοναδική

Πόσο βαθιά τολμάς να κατέβεις…αναρωτιέμαι.

27/02/08