Αέναη Πάλη

Η ευκολία με την οποία κατεδαφίζεις ναούς
διατηρεί ευέλικτη την πίστη μέσα σου.

Καυτός ο ήλιος μαστιγώνει την πλάτη.
Σκυφτός μαζεύεις πέτρα ποτισμένη από ονείρου αίμα,
από ιδρώτα προσδοκίας.
Χτίζεις για να γκρεμίσεις.

Μονίμως διψασμένος ο ήχος της προσευχής,
ανακυκλώνεται μέσα από αγγελικές εμφανίσεις.

Η κατοπινή εξαΰλωση ίσως οφείλεται
στις αιώνιες φλόγες που σκεπάζουν με καπνό τον
παράδεισο που ντύνεται κόλαση.
Η ολική κτήση ακυρώνει την επιθυμία,
χωνεύεις το υπνωτικό δέος της απομυθοποίησης.
Μα ποτέ δεν θα μάθεις πόσο εύκολη είναι η διαδικασία εξομοίωσης.
Ούτε το κόστος της απαξίωσης μέσω ταύτισης.
Εσύ μόνο πέτρες ξέρεις να πετάς.

23/07/04