Είναι τόσο υπάκουος στη φύση του που
φέρνει αμηχανία στην εκλεκτή ομήγυρη
με την ανυπακοή του.
Μα ποιος σμίλεψε τη μορφή του;
Ποιος φταιει που δε μπορεί να
ανεχτεί την βολεμένη σκηνογραφία;
Θέλει να γεμίζει ατίθασα χρώματα, η
ανακατωσούρα των σκηνικών είναι
προϋπόθεση για την δική του ηρεμία.
Να αιφνιδιάζει την σειρά των ρόλων.
Ανατροπή σεναρίου, αυτοσχεδιασμός
κίνησης, λόγου, έκφρασης.
Να ταράζει το σανίδι κάνοντας τους ήχους
να ταξιδεύουν σα κύμα.
Αφυπνίζοντας την θαμμένη υπόσταση.
Είναι ο από μηχανής θεός, πραγματικά απρόβλεπτος όμως,
καταστροφή ή σωτηρία ανακατεμένα
σε γουλιές επικίνδυνες.
Τον κοιτάνε με φόβο όταν είναι ελεύθερος.
Η στιγμή που εκείνος τιμάει είναι ο τρόμος που τυλίγει
την μικροαστική σκηνοθεσία.
Γι αυτό και σπάνια παίζει πια.
Η μέθοδος του είναι ασύμφορη.
Τους μπερδεύει...
11/03/03
Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου