Αντισταθμίζονται τα οφέλη μιας γόνιμης
αμφισημίας που μόνιμα καραδοκεί σε κάθε λέξη
που έχει ως αφετηρία τον άλλο.
Και αδρανής παραμένει, ενδιάμεσος,
ο πρόθυμος νεκροθάφτης του φύλου σου, μονίμως
παρών σε απουσίας παραστάσεις.
Το δικό σου χέρι παρατημένο, ξεχασμένο,
αγκυλώνεται κινούμενο από πλύση εγκεφάλου,
λευκό και άσπιλο.
Τα νήματα κινούν χέρια βουτηγμένα στην ενοχή.
Φτάνει.
14/06/04
Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου