Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

Ιστορίες

Παράξενα γυρνάνε και κουμπώνουν
πορείες άσχετες, σε ματιές
γρήγορες, ρηχές.
Είναι όμως αλλιώς.
Σπάνια έρχεται το τυχαίο.
Μα είσαι σοβαρός τώρα...

[...ξαφνιάζεσαι και με μαστιγώνεις με όψη
κατάπληκτη ενώ το χέρι σου ψάχνει για τσιγάρο...]

Φωτιά
Ρουφάς
Φυσάς
Κοιτάς
Φορτώνεις

Δεν υπάρχει καμία περίπτωση-
το απόλυτο δεν είναι πανάκεια-
να λειτουργείς αυθαίρετα.
πάντα η εξάρτηση σε βαστά γραπωμένο.

Αναστενάζω, πλέκω τη ματιά μου στη δική σου...
Θα σου πω μια ιστορία. Ναι, αυτό θα κάνω.
Άκου.

“…Ήταν μια φορά ένα λάθος, μεγαλωμένο
ανάμεσα σε μνημεία και μνήμες κοφτερές. Φρέσκο
ζυμώθηκε με μισές αλήθειες,
κυρτή ηθική το βύζαξε, μασούλησε νωρίς την καυτή
πιπεριά. Εθίστηκε. Λαμπερό περπάτησε,
στολισμένο με αλήθειες που πλήγωναν τα επιμελημένα πρόσωπα.
Το λάτρεψαν με τρόπους που
θέριεψε ανεπανόρθωτα.
Τόσο που η κάθαρση έμοιαζε με
κάλπικη απειλή. Ζούσε σε κόσμο ανεβασμένο, αγνάντευε
βλοσυρό τις θυσίες που άπλωναν στα πόδια του.
Μόνιμα διψασμένο για κάτι άλλο.
Ένα μεσημέρι το λάθος συνάντησε μια αλήθεια.
Την ερωτεύτηκε. Του άρεσε να ερωτεύεται μα
δεν έβρισκε συχνά υλικό.
Ήταν ξημέρωμα όταν την έκανε δική του,
Ή μήπως τον έκανε δικό της;
Πάντως ήταν νύχτα όταν έχασε την αλήθεια.
Μαύρη με βροχή, σταμάτησε
η ώρα να κτυπά το ρυθμό
του Θανάτου. Το λάθος ακόμα κοιτά το
ρολόι που κοκάλωσε. Νοιώθει ότι
αλλάζει και τρομάζει.
Μπλοκάρει
Συγχύζεται
Γελάει δήθεν αδιάφορα
κλαιει με τρόπο που
δεν έχει συνηθίσει.
Το λάθος τώρα κατάλαβε ότι
ποτέ δεν ήταν
ευτυχισμένο.
Ήξερε ότι πεθαίνει...
Δε φοβόταν το θάνατο. Τον ήθελε.
Απλά δεν ήταν σίγουρος
Για το αν θα έβρισκε την
Αλήθεια ξανά...’’

Με κοιτάς αμίλητος σα να σε πρόσβαλα.
Νομίζω ότι σου αρέσουν οι ιστορίες...
Τώρα λοιπόν γιατί δε μιλάς;

[...μου γνέφεις να πλησιάσω κοντά σου, σιμώνω προσεκτικά
κοιτώντας με λεπτότητα τα χλωμά σου μάτια...]

Ανάσα
Ήρεμη
Ζεστή
Χώνεται
Στ’ αυτί μου
Κουλουριάζονται
Οι Λέξεις
Σα φίδι

...σε μισώ τόσο που αν...

[...κλείνω τα μάτια και σε ρουφάω με χαμόγελο...]

...σε συναντήσω ξανά θα σε σκοτώσω.

Κούφιες απειλές που έχω ξανακούσει.
Κρίμα, νόμιζα ότι θα έλεγες κάτι ενδιαφέρον.

17/03/03

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου