Κατσικοπόδαροι καλπάζουν
ακροβατώντας ανάμεσα σε έννοιες
δυσνόητες για αμύητους προκαλώντας
θρόισμα αέρινο σε σκέψεις απρόσκλητες
Αυλών ηχώ αλλοπαρμένων καιρών δέσμια
ξετυλίγεται στις φυλλωσιές
αέρινου ερπετού χάρη σκορπώντας
Κρουστά ταλανίζουν κορμιά
γυαλίζουν οι σκιές λυτές
φιλώντας γη ποτισμένη με αίμα
Τις πρώτες ακτίνες του ήλιου
χορδίζεις σε λύρα ασημοσκαλισμένη
από Νύμφες ανθοστολισμένες
δροσοσταλίδες οι νότες κυλούν ως νέκταρ
Ευλύγιστα μέλη τυλίγονται γύρω
από ορθωμένες ορέξεις καταβροχθίζοντας
ενέργειες μεταλλάσσοντας δονήσεις
σε τρικυμιώδεις ονειρώξεις
Σκάει σαν κύμα της αυγής το φως…
7/12/07
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου