Χρονικό

Αφρίζει περίεργα μια κατάσταση η οποία προμηνύεται
καθοριστική-αναρωτιέσαι για ποιο πράγμα καθώς
καταδύεσαι σε ζωές χτυπημένες από αδιαφορία και
παραίτηση-όμως η εκλεκτή ομήγυρη διαμορφώνει
στεγανά τοιχία προφύλαξης κεκτημένων.

Γυμνές σκόρπιες γροθιές ματώνουν από επαναλαμβανόμενα χτυπήματα
που ακούγονται υπόκωφα χωρίς να ενοχλούν…
Η έλλειψη συντονισμού στομώνει την γροθιά.

Κυκλωνικές κινήσεις περιστρέφουν συνειδήσεις
αντισταθμίζοντας τις ελλείψεις
ικανής αντίστασης
σε κατεστημένες πλήξεις.

[…όμορφα ξοδεύεσαι παρακολουθώντας αδρανής κονσερβοποιημένες φέτες ζωής
προεπιλεγμένες από ειδικούς στην ευρεία κατανάλωση… στροβιλίζεσαι με άλλοθι περιορισμένης ευθύνης…]

Η παρέμβαση σου περιορίζεται σε μονόλογους και ρίψη χαρτιών σε περιοδικές εξάρσεις
προσδοκίας πελατειακών σχέσεων.
Ενώ περιχαρής χαριεντίζεσαι καταναλώνοντας στην σκηνή
στα παρασκήνια μαγειρεύεται το αύριο εν τη απουσία σου-οι κινήσεις σου
σπασμωδικά σκιαγραφούνται καθώς τα σκοινάκια σου τα κουνάνε
χέρια που εκφράζουν συντεχνιακά γούστα.

Τις φορές που αναταράζεσαι και ξυπνάς από τον λήθαργο…
Απλά αγχώνεσαι μήπως χάσεις τον ύπνο σου και αλλάζεις πλευρό
κλείνοντας σφιχτά τα μάτια σου κρατάς τ’ αυτιά σου βουλωμένα με κερί
εισαγωγής σε εμβρυακή στάση αναμονής ήρεμου θανάτου…

16/11/05